Sołectwo Pisarzowice

Pisarzowice

 

 Poczta- 58-400 Kamienna Góra

 Liczba mieszkańców- 920

 Rok założenia - przed 1305 r.

 Wysokość nad poziomem morza - ok. 490-550 m n.p.m.


 Długa wieś łańcuchowa położona w dolinie Żywicy u podnóża Rudaw Janowickich w zachodniej cząści gminy, należącą do największych i najstarszych w regionie. Już ok. 1300 r. istniał tu kościół, w 1305 r. wymieniona jako uposażenie biskupów wrocławskich. Jej powstanie wiąże się z osoba Valentina, pisarza księcia Bolesława Rogatki, później własność prywatna. Wieś ucierpiała podczas wojen husyckich i wojny trzydziestoletniej, ale nie zahamowało to jej rozwoju. W XVII w. stała się centrum tkactwa chałupniczego. Właściciele posiadłości zmieniali się bardzo często. Popularność Pisarzowic wzrosła po zbudowaniu w 1778 r. Starego Traktu Kamiennogórskiego, którym podróżowały dyliżanse z Kamiennej Góry do Jeleniej Góry. Miejscowość nawiedziły katastrofalne powodzie w 1802 i 1820 r. Popularna miejscowość letniskowa, szczególnie po 1905 r. po uruchomieniu linii kolejowej z Kamiennej Góry do Kowar. Stacja kolejowa po rozbudowie służyła do załadunku dolomitu z pobliskich kamieniołomów. Po wojnie w 1961 r. oddano do użytku nowy zakład przeróbki dolomitu. W miejscowości zachowało się kilka wartościowych obiektów zabytkowych. Najcenniejszym z nich jest gotycki kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP, wzmiankowany w 1305 r., obecnie późnogotycki z początku XVI w., odnowiony w 1603, restaurowany w 1879 r. Jest to późnogotycka budowla jednonawowa, z wieżą od zachodu, orientowana, z dwuprzęsłowym prezbiterium nakrytym sklepieniem krzyżowo - żebrowym. Wewnątrz zachował się niezwykle cenny późnogotycki rzeźbiony pentaptyk szafiasty z 1525 roku ze sceną Wniebowzięcia NMP w szafie środkowej. W dolnej części wsi znajduje się okazały zespół pałacowo - parkowy, złożony z klasycystycznego pałacu z 1 ćw. XIX w. z kolumnowym pseudoportykiem w fasadzie, założony na rzucie prostokąta z ryzalitami, nakryty czterospadowym dachem mansardowym. Przy pałacu zespół zabudowań gospodarczych oraz oficyna barokowa (nr 70) z XVIII w. W górnej części wsi zachowana zabudowa folwarku o formach neoklasycystycznych (budynki nr 158-161) z ok. 1878 r. Wśród wiejskich budynków mieszkalnych na uwagę zasługują: domy nr 7a, 13, 14, 26, 45, 50, 51, 53, 56, 60, 67, 80, 84, 105, 114, 128, 150 oraz budynek szkoły.

Informacja wytworzona przez dnia 03.04.2015
Opublikowana przez D. Sowa dnia 25.02.2016. Odsłon 2843, Wersja 8drukuj
Początek strony